Even een rust-bankje meepakken onderweg..

Op Hemelvaartsdag organiseerde AVA`70 een dauwloop. Sportievelingen konden tussen 06.00 uur en 09.00 uur van start gaan en hadden daarbij de keuze uit een drietal routes van 6,6 of 9,7 of 14,0 kilometer door het typisch Daalse land.

De eerste vroege vogel meldde zich al om 05.46 uur bij het clubhuis van de vereniging en ging een krap kwartiertje later met een wandelmaatje op pad voor de langste route. Het weer was perfect en de eerste deelnemers konden genieten van prachtige dauwflarden die boven het land hingen. Een van de eerste deelnemers was Gerjo Wevers, die zijn vrouw uit bed had getrommeld om samen zijn 56^e verjaardag te starten met een mooie wandeltocht van een kleine 10 kilometer. Op deze manier was het duo mooi op tijd weer thuis om de visite te ontvangen. Hoe mooi is dat? Ook de fanatieke Dick Hilbelink meldde zich bij de organisatie, vergezeld van Sil, zijn jonge en trouwe viervoeter, die voor het eerst een georganiseerde wandeltocht ging maken. 

Een moeder had haar dochter zover gekregen om ook de wandelschoenen aan te trekken en de jonge deelneemster kreeg als beloning een medaille van de organisatie uitgereikt. Een gebaar dat overigens ook de andere sportievelingen werd aangeboden en waar door sommigen dankbaar gebruik van werd gemaakt. Twee kopstukken van de club dronken vlak voor vertrek gemoedelijk een lekker rooibostheetje en gingen vervolgens bepakt met een rugzak vol proviand op pad voor een lange wandeltocht.  Een paar atleten van naam gingen na het drinken van een kop koffie en het delen van de laatste roddels richting het Aaltense Goor en pakten op deze manier toch mooi een vroege hardlooptraining mee.  Het liep lekker door bij het clubhuis en het was bovenal erg gezellig. De vlotte “meet and greet” tussen de verschillende clubgenoten was hartelijk en joviaal. Er zitten weer hele mooie tijden aan te komen…..

Overigens waren het zeker niet alleen AVA-janen die de sportieve uitdaging aangingen. Diverse wandelliefhebbers uit de omgeving zochten het Daalse avontuur. Inmiddels kwamen ook de eerste prachtige foto`s al bij de organisatie binnen, waarbij de dauwloop duidelijk in beeld werd gebracht. 

De vroege vogels maakten intussen plaats voor de uitslapers, maar dat doet natuurlijk niets af aan de doelstelling om de dag te starten met een mooie activiteit. Ook Theo Stronks had zijn vrouw verleidt, dit keer om samen Dale aan te doen en het beviel het duo dusdanig goed, dat er tussentijds nog van koers werd gewijzigd en er dik 4 kilometer bij het parcours werd aangeplakt. Deze omzetting kon kosteloos plaatsvinden, omdat de activiteit sowieso al gratis was. Jan te Brake jr. was inmiddels met zijn wederhelft op  pad gegaan en zij besloten het dit keer op de hardloopschoenen te doen. Na afloop meldde de afgetrainde 50`er, dat hij zowaar een nieuw pad had gevolgd. Best opmerkelijk als je beseft dat Jan zeker een dikke 20.000 kilometer rondom Aalten heeft gedraafd en hoe mooi is het dan, dat er een nieuw en onbekend stuk wordt afgelegd? Inmiddels kwam de uiterste vertrektijd van 09.00 uur in zicht en de categorie “verslapers” meldde zich op de knippert gejaagd en al enigszins bezweet bij het clubgebouw van AVA`70. Michiel Wellink had zijn moeder uitgedaagd of andersom. Feit was wel dat het altijd goedlachse duo de natuur in trok en samen zelfs tijd vrijmaakte om een mooi veldboeketje samen te stellen op hun route. Dat ze al plukkend en pratend hier en daar een afslag misten, namen ze daarbij op de koop toe. 

De prachtige wedstrijdenreeks, Aprils Prachtige Prijzenreeks, ligt al weer enkele weken achter ons, maar het gros van de deelnemers zal er zeker nog met plezier aan terugdenken. Eindelijk weer kompetitie!

Waar in het geheel niet over werd gesproken is de winnaar, AVA`70-atleet Mark te Brake. Wijselijk natuurlijk van de organisatie om hier over te zwijgen, want voor de absolute nummer 1 van het eindklassement was geen prijs of huldiging gereserveerd. En dat met de wetenschap, dat er vooraf al een flinke prijzentafel gepresenteerd kon worden en er gedurende het evenement zelfs nog verschillende prachtige extra`s werden aangeboden, overigens volledig in lijn met de status van een dergelijk prestigieus evenement. Uiteindelijk vielen er maar liefst 15 deelnemers in de prijzen, maar de winnaar bleef met lege handen achter. Een spoedlobby bij de organisatie leverde wel een vlotte reactie op maar leidde feitelijk niet tot het gehoopte resultaat. Het trio ter Haar, Wevers en Wesselink had zichzelf volkomen terecht op een fijne en zeer gezellige avond getrakteerd en woordvoerder Rinke ter Haar toonde smoel, onttrok zich voor even uit het feestgewoel en reageerde letterlijk en figuurlijk zeer direct: “Luister goed... de verdeling van de prijzentafel was vanaf het begin bekend en als er dan toevallig ook nog eens iets extra`s te vergeven is, dan bepalen wij wie hiervoor in aanmerking komt. Basta!” Het kan niet anders dan dat volle neef Geert zich bij het horen van het relaas van de voorzitter bijkans verslikte in het bier en Bredevoorter Bart van schrik de zak met bitterballen in zijn geheel in de vetpan donderde. Het liet immers aan duidelijkheid niets te wensen over.

Elke maand zullen MSc Kinderfysiotherapeut Elke Schuurman en MSc Manueeltherapeut Mark te Brake een blog schrijven over diverse onderwerpen. Elke zal vanuit haar specialisatie in gaan op blessures, de preventie van blessures bij kinderen en de motorische ontwikkeling van kinderen. Mark zal zich voornamelijk richten op diverse onderwerpen binnen de hardloopsport. Dit kan variëren van hardloopblessures tot diverse trainingsmethodes, denk hierbij aan intervaltraining of heuveltraining. De blogs worden geschreven aan de hand van de nieuwste wetenschappelijk inzichten en ervaringen en kennis van de fysiotherapeuten. Elke en Mark zijn beide werkzaam als gespecialiseerd fysiotherapeuten van Fysio Oude IJsselstreek op de locatie in Terborg, maar sinds vorig jaar ook op de locatie in Aalten op het terrein van atletiekvereniging AVA’70.  Op deze locatie kunt u gebruik maken van onder andere de specialisaties manuele therapie, kinderfysiotherapie en sportfysiotherapie.

Patellofemorale klachten komen regelmatig voor bij kinderen tussen de 12 en 19 jaar, meer bij meisjes dan bij jongens. Ook volwassenen kunnen deze klachten krijgen.

Kenmerkend voor deze klacht is pijn aan de voorzijde van de knie of rond de knieschijf. De pijn wordt voornamelijk gevoeld tijdens (hard)lopen, traplopen, fietsen of hurken. Deze klachten komen regelmatig voor bij hardlopers, maar ook bij andere sporten waar rennen en springen veel wordt gedaan is dit een veelvoorkomende klacht.

Patellofemorale klachten treden meestal geleidelijk op, waarbij de klachten in de tijd steeds erger worden. Wanneer we de knie buigen en strekken beweegt de knieschijf naar boven en beneden in een groef. Je kunt het vergelijken met een trein op een spoorbaan, hierbij is de knieschijf de trein en de groef de spoorbaan. Wanneer de trein net niet goed op de rails loopt ontstaan er problemen, dit is de pijn die je ervaart in of rondom je knie.

De oorzaak van patellofemorale klachten is niet altijd duidelijk, vaak is er een disbalans van verschillende structuren van het lichaam. De oorzaak van de klacht kan bijvoorbeeld een verminderde spierkracht van spieren rondom de knie of heup zijn. Daarnaast kan een verkeerde stand van het been, intensieve sportbeoefening tijdens de groei of bijvoorbeeld overgewicht de boosdoener zijn van het ontstaan of in stand houden van de pijnklachten.

Patellofemorale klachten kunnen erg lang duren en soms zelfs vaker terug komen. Het goede nieuws is dat er bij deze klachten geen schade veroorzaakt wordt en je dus niets kapot kunt maken wanneer je doorgaat met bewegen.

Kan ik wel blijven sporten?

Afhankelijk van hoeveel klachten je hebt is het goed om de training aan te passen of misschien zelfs wel even een korte pauze van je sport in te lassen. Een vervangende sport die de klachten niet uitlokt, kan een goede oplossing zijn om toch lekker te blijven bewegen.

Kan ik zelf wat doen?

Vermijdt activiteiten die de klachten uitlokken, dit kan bijvoorbeeld fietsen met een hoge weerstand zijn, zet de versnelling lager zodat je minder weerstand hebt. Diepe kniebuigingen zullen de klachten doen verergeren, als je bijvoorbeeld een squat of een legpress uitvoert, kun je deze beter uitvoeren door minder diep door te zakken zodat de knie niet zover hoeft te buigen.

De fysiotherapeut kan onderzoek uitvoeren om te kijken waar de oorzaak ligt. Deze kan helpen om gerichte krachttraining te doen van bijvoorbeeld beenspieren of rompspieren. Oefentherapie helpt om de klachten te verminderen zodat het sporten zo snel mogelijk weer volledig opgepakt kan worden.

Ervaar jij of je kind al langere tijd deze klachten? Of lukt het niet zelf deze klachten onder controle te krijgen? Neem dan contact op met de gespecialiseerd kinderfysiotherapeut of sportfysiotherapeut van Fysio Oude IJsselstreek

De groepstrainingen bij AVA`70 behoren al maandenlang tot het verleden, dus ook een meet-and- greet in het altijd gezellige clubhuis zit er helaas niet in. De wedstrijdkalender is blanco en de smaakmakende verenigingsactiviteiten staan in de ijskast, die vooralsnog hermetisch gesloten lijkt te zijn. Kortom… het is eigenlijk best wel kommer en kwel voor de AVA-janen. Via de media wordt gelukkig duidelijk dat de clubliefde het wint van de coronacrisis, maar het gemis van de hardloopmaten wordt door velen steeds heftiger. In de rubriek “De AVA-jaan in coronatijd,” peilen we de stemming van een clubgenoot. We vervolgen de serie met …….

GERRIT DIJKSLAG

Wanneer sport in het algemeen en hardlopen in het bijzonder je passie is, heb je een buitengewoon beroerd jaar achter de rug. Gerrit Dijkslag had daarnaast nog de pech van een vervelende blessure en wie de fanatieke atleet een beetje kent, kan zich voorstellen dat het humeur af en toe het dieptepunt zal hebben aangetikt. Gelukkig voor Gerrit zijn de baantrainingen bij AVA`70 weer voorzichtig opgestart en kan er worden uitgekeken naar betere tijden. Net als velen, hunkert ook Dijkslag weer naar duurtrainingen met de A-selectie, gezellige clubactiviteiten en vooral ook wedstrijden…… 

 Hoe zien je hardlooptrainingen er momenteel uit?

Ik ben heel erg blij dat we met een klein groepje weer op de baan mogen trainen, verder train ik twee, soms drie keer in de week alleen. Dat alleen trainen heb ik een jaar lang volgehouden. Net voor de eerste lockdown raakte ik geblesseerd aan mijn hamstring, dus dat verhaal van Rianke in de vorige aflevering,  kwam me heel erg bekend voor. Eerst 10 weken helemaal niet trainen, alleen maar wandelen en oefeningen, heel veel oefeningen. Als er geen lockdown was geweest, was ik helemaal gek geworden door het missen van groepstrainingen en vooral wedstrijden. Maar ja, die waren er toch niet, dus een weekje langer niet trainen maakte ook niet uit. Tijdens mijn 36 jarige lidmaatschap van AVA, had ik nog nooit langer dan drie weken achter elkaar niet hardgelopen, dus dit was wel een unicum. Daarna via een schema van fysio Mark weer heel voorzichtig begonnen, 8x1min hardlopen met wandelen ertussen! Zelfs dit schema was voor mijn lichaam af en toe nog te zwaar, het moest zo nu en dan nog wat minder. Maar met vallen en opstaan en een bemoedigend woordje van Mark kon ik na 5 maanden de 5 km alweer in 20:36 min. afleggen. Drie maanden later zat ik weer onder de 20 minuten en voel ik me weer een beetje hardloper.

 Wat doe je verder nog om je conditie op peil te houden?

Ik doe nog steeds veel oefeningen, niet leuk, maar heel noodzakelijk. Verder wandel ik regelmatig, soms op de Veluwe of een andere mooie omgeving, soms met Denis, maar meestal vanaf huis. Op de gewone fiets onderneem ik zo nu en dan ook een tochtje. Zo ben ik afgelopen zomer langs de plaatsen in Groningen gefietst waar ik gewoond heb.

 Train je solo of zoek je een maatje?

Ik loop alleen, na de eerste lockdown noodzakelijk i.v.m. blessure, daarna uit gewoonte en gemakzucht. De eerste keer na een jaar weer samen met iemand lopen voelde eigenlijk helemaal niet raar of onwennig, net of ik dat een paar dagen daarvoor nog gedaan had. Bedankt Gerdy en Evelien!

 Wat mis je het meest in de coronatijd bij AVA`70?

Nu we weer op de baan kunnen trainen, merk ik dat lopen met anderen toch best wel inspirerend is. De afwisseling van gezamenlijk en alleen trainen werkt voor mij het beste, maar de groep zou nog wel groter mogen zijn. Het meeste mis ik de wedstrijden. Eén ding wist ik aan het begin van 2020 zeker, ik ga dat jaar mijn 800^ste wedstrijd lopen, maar ik ben op 799 blijven steken. Wel een mooie motivatie om door te trainen, de eerste wedstrijd na deze pandemie wordt sowieso een bijzondere en dan nog een jubileumeditie voor mij daar bovenop.

 Heb je nog een goede tip voor je clubgenoten?

Wat er gezegd wordt over dat je conditie na een blessure eerder weer op peil is dan je spieren en pezen klopt (helaas) helemaal. Ook in mijn hoofd wil ik na mijn blessure alweer zoveel, maar mijn lichaam roept (schreeuwt) af en toe iets heel anders. Zeker in deze wedstrijd loze periode, luister naar je lichaam en doe het kalm aan, je zult des te frisser en uitgeruster aan de start staan als het weer mag.

 Wil je verder nog iets kwijt?

Hoewel ik me niet verveel en eigenlijk over het afgelopen jaar weinig te klagen heb, zelfs een paar hele leuke en nuttige dingen heb gedaan waar ik anders nooit aan toe was gekomen mag het van mij allemaal wel weer wat minder gezapig. Oude verzamelingen uit de 80-er jaren zijn nu compleet, mijn oude video banden staan nu op USB, een zeldzaam boek is nu in mijn bezit en ook de verzameling kilometerpaaltjes van bergtoppen die ik beklommen heb is nu compleet. Toch hoop ik dat we binnenkort, op een vernieuwde baan (!), weer met een grote groep kunnen trainen en na afloop met zijn allen weer in de kantine na kunnen kletsen onder het genot van een lekker drankje! Aan wedstrijden deelnemen, heuveltrainingen volgen, ik heb er weer zin in omdat samen met jullie te doen!