Trainert Marco van Rijs beschermt zijn trouwe volgelingen altijd en overal voor de mogelijke gevaren die er op de loer liggen. In dat kader organiseerde hij een trainingsloop in Nijmegen. Daar vindt immers op zondag 18 november a.s. de Zevenheuvelenloop plaats en dus gelaste hij een extra bijeenkomst in, om op de wedstrijddag vooral niet voor verrassingen komen te zijn. Een dikke 20 atleten voelden zich aangesproken door de uitnodiging en besloten zich aan te melden. Zowel op papier, alsook in de praktijk was het een bijzonder gemêleerd gezelschap, met wel heel erg veel kwaliteit aan boord. De ochtend begon met het verzamelen van de groep in het clubhuis van AVA`70. Naast voldoende auto`s stond er ook een E-bike klaar. Van Rijs werkt hard aan zijn herstel, maar bleek nog net niet fit genoeg, dus besloot hij de atleten te gaan begeleiden op het stalen ros. Na de koffie en thee werd de route doorgenomen. Het kon via `s Heerenberg of volksbuurt de Huet in Doetinchem. Dit omdat de A18 er weer eens een keer uit lag, tenminste dat stond in de krant. De keuze viel op de eerste mogelijkheid en de lopers verdeelden zich over de diverse bolides en dit verliep bijzonder soepel en een teken van een geweldige homogeniteit. De fiets van Marco, een dikke 63 kilogram, werd op de drager getakeld en toen deze operatie geslaagd was, bleek de parkeerplaats zo goed als leeg. Het “wij-gevoel” was nu al in de kiem gesmoord. Regelneef Bruil heeft een hekel aan wachten, zo bleek en hij trapte het gaspedaal volledig in. Een gedeelte moest alle zeilen bijzetten, terwijl de rest besloot een rustig zondagmorgen aan te houden. De reis verliep fijn en even na tien uur werd het etablissement bereikt, dat al vele jaren door AVA-janen wordt gebruikt als kleedkamer voor de wedstrijd en drankgelag na afloop. De trainer had dhr. en mevr. Frowijn verzocht om de kachel vast aan te zetten en zo geschiedde. Veel eerder dan normaal en bij aankomst van het luidruchtige gezelschap gingen overal de gordijntjes aan de kant. Een beetje kabaal zijn ze in Nijmegen wel gewend, maar zo vroeg op de zondagmorgen en een gesproken taaltje dat ook niet direct te plaatsen is….
Afijn, binnen was het lekker warm, de koffie bruin en de sfeer uitgelaten. Sanne was een beetje stil voor haar doen. De frêle atlete is geen ochtendmens en dat was zichtbaar en dit keer eens niet hoorbaar. Heel anders dan de zingende buschauffeur. De energieke speaker en entertainer heeft de vorm al geweldig te pakken en bruist van de energie. Hij gaat de atleten een voor een langs om te informeren naar de vorm en de thuissituatie. Altijd weer leuk die welgemeende belangstelling, maar het werd tijd voor serieuze zaken. De verkleedpartij begon en net op tijd stond iedereen in het gelid voor het traditionele
statieportret. Marco van Rijs begon met de bespreking, waarbij hij nadrukkelijk aangaf, dat het een trainingsloop betrof en het traject van de wedstrijd werd gelopen, zij het niet op de rijbaan, maar op het fietspad. Het tempo zou worden bepaald door de zwakste schakel, ware het niet, dat deze er niet bleek te zijn. Romy, het blonde oogappeltje van de trainer, maakte haar debuut op de 15 kilometer en werd veilig opgenomen in de groep en in het midden van de groep geposteerd. Dan was er ook nog een ander gevalletje, dat schreeuwde om aandacht, namelijk, Andre de Tuimelaar. Deze onfortuinlijke atleet was in een dag of 8 zeker twee, maar mogelijk wel 3 keer knalhard voor de grond geslagen en hing van pleisters aan elkaar. De Zevenheuvelenloop is dan eigenlijk niet het gemakkelijkste herstellingsoord, maar de hampelman nam de proef op de som. In rotten van 2 ging het peloton AVA`70-atleten naar het startvak en begon de training. Opvallend was, dat het bijzonder druk was op de route en nog opvallender was het feit, dat onze Dirkie iedereen bij naam kende. Tenminste dat deed hij voorkomen. De eerste 5 kilometer van het parcours lopen licht glooiend omhoog en dat is direct al best wel enigszins in de beentjes te merken. Van Rijs geeft de tip, om dan ook niet te snel te starten en hij kan het weten. Het prachtige weer heeft veel mensen op de been gebracht en de begroetingen aan de Achterhoekse en twee Duitse atleten is allerhartelijkst. Op de golfbaan wordt reeds gezellig een balletje geslagen en van ondeskundig en waarschijnlijk ook ongewenst commentaar voorzien door de langsdravende hardlopers. Bij het monument van de Zevenheuvelen, aan de voet van de pittige beklimming wordt even stil gestaan en geposeerd voor een liefelijk plaatje. De groep is al dik over de helft, wanneer de eerste problemen zich voordoen en het rondom de Eletrieken Bike van de trainer druk wordt. Zoals altijd schikt deze in zijn lot, laat zich van het zadel afzakken en doet het stuur over in andere handen. Dit gebeurt vervolgens nog enkele keren en dus heeft van Rijs het gelijk weer aan zijde gehad, dat het stalen ros de redding zal vormen voor deze en gene. De temperatuur begon inmiddels aardig op te lopen, zo was te zien aan het drijfnatte kapsel van René Wenting, die echter aangaf, dat de vorm de laatste weken stijgende is en hij alle vertrouwen heeft in de toekomst. Mooie woorden, natuurlijk van deze sympathieke deelnemer. Nijmegen-City kwam weer in zicht en het draven ging langzaam maar zeker over in galop. De stal werd benadert en dat schroefde het tempo flink op. Matthias wilde nog een paar feine Bilder für seine Freunde machen, maar dat bleek vrijwel niet mogelijk te zijn bij deze versnellingsactie. De missie was geslaagd, want iedereen bereikte voldaan de eindstreep. Even speelde nog de gedachte, om het rondje nog een keer andersom te lopen, maar hier werd wijselijk van afgezien. Café Frowijn werd weer in bezit genomen en het werd er eigenlijk belachelijk gezellig. De barvrouw werd na gedane arbeid bedankt voor bewezen diensten en de plaatsen werden bij vertrek direct gereserveerd voor de volgende meeting. Voor de meesten zal dat al snel zijn..
Trainer van Rijs scoorde uiteraard weer een zak met bonuspunten door deze trainingstrip te organiseren en de goedlachse Barloer kan binnenkort verlenging van zijn contract met zekerheid tegemoet zien!
