Er zijn van die dagen dat er zoveel mooie en indrukwekkende sportmomenten zijn, dat je tot diep in de nacht druk bent om alles te verwerken. Zaterdag 26 juni jl. was zo`n bijzonder etmaal…..
Bij de Grand Prix in het Oostenrijkse Stiermarken rijdt Max Verstappen zich op fenomenale wijze naar pole position. In de pitstraat staat concurrent Hamilton hoofdschuddend bij zijn Mercedes en hij weet voldoende: meer dan de titel “best of the rest” zit er dit weekend niet in. In Frankrijk gaat op dezelfde dag de Tour van start, waarbij Alaphilippe er gelijk vol inkletst en het geel pakt. Nadien gaat het vooral om de valpartijen, waarbij het onnozele gedrag van toeschouwers zorgen voor de nodige blikschade, flink wat asfalteczeem en heel veel boze renners. In de Amsterdam-arena laat Denemarken even zien aan Frank de Boer en c.o. hoe je met dominant voetbal het publiek op de banken krijgt en ook nog eens wint. Op het Veluwse vakantie park “de Schijf” in Barneveld wordt de 86-jarige Gerrit van der Steen voor de 4e keer op rij Nederlands kampioen simultaan sjoelen voor veteranen. Kortom het was een geweldige zomerse sportdag met tal van hoogtepunten en opmerkelijke prestaties, die veel stof tot gesprek vormden.
En juist op deze memorabele dag had men bij AVA`70 ook nog eens een hoogtestage in Lochem gepland en dat is natuurlijk ook zeker vermeldenswaardig. Een zeer gemêleerd gezelschap stond op het afgesproken tijdstip paraat voor een pittige heuveltraining. Er was besloten om niets aan het toeval over te laten en zo gebeurde het, dat er maar liefst 2 gespecialiseerde trainers klaar stonden om de groep atleten onder handen te nemen. Geert Kip, de enthousiaste Hollenbergbewoner, gaf aan ook in Lochem alle paadjes te kennen. Tenminste, die overtuigende indruk wekte hij zeker op het kleurrijke clubje dravers. Het andere kopstuk was niemand minder dan Andre Bleumink. Hij kent elke meter is dit uitgestrekte natuurgebied en zijn voetafdruk staat dan ook op vrijwel elke boomwortel. “De Bleumink-shuffle”, korte trailpasjes en daarbij de elegante romphouding, is bovendien in de hele regio bekend, dus hoe compleet kan een training zijn?
De keuze was in principe vrij simpel: als je kiest voor Geert als gids ben je een uur op pad, ga je voor Bleumink dan krijg je een extra bonus voor je kiezen. Vol goede moed gingen de AVA-janen vergezeld van enkele enthousiaste gastlopers op pad en doorkruisten het Lochemse bosgebied op verschillende manieren. Om het gestel af en toe te prikkelen waren er enkele versnellingen voor de uitslovers ingebouwd, alsof het nog niet inspannend genoeg was. De 25 graden vormde eigenlijk best lekker hempjes weer, maar tussen de bomen viel de wind in zijn geheel weg en dat zorgde voor een beste zweetproductie. Ondertussen werd en door de lopers wel volop genoten van het bijzonder gevarieerde landschap, waar de konijnen en hazen nog vrij rond kunnen dartelen, de eekhoorntjes van boom naar boom wipten en de muggen in het zonnetje dansten. Dit laatste was overigens minder prettig, want af en toe zochten ze toch wat afleiding en dan is zo`n drijfnat lijf toch blijkbaar een aangename prooi. Onderweg moest je overigens niet alleen rondkijken en genieten van de natuur, maar ook nog eens je blik richtten op het parcours en de loper voor je. Het regenwater had immers de boomwortels volledig blootgelegd en schoongespoeld en dit waren er veel, heel veel. Een strompelpartij kon natuurlijk ook niet uitblijven, maar gelukkig was de schade louter emotioneel, dus daarvoor hoefde verder geen specialist ingeschakeld te worden.
Geert en zijn vrouwelijke gevolg vonden het na dik een uur ploeteren welletjes en zochten de verdiende schaduwrijke omgeving op. De coach was apetrots op de prestaties die er aan de dag werden gelegd tijdens de hoogtestage. De Bleumink-clan passeerde in optocht het terras, waar de bezoekers verbijsterd keken naar de uitslovers, die zich op gingen maken voor het toetje. Dit bestond uit de beklimming van de trappenheuvel, het passeren van het kapelletje en als uitsmijter een gevoelige ontmoeting met “de Moordenaar.” Its all-in the name, maar pijn deed het in ieder geval wel…. Op het buitenterras van de Kale Berg werd er verkoeling gezocht en gedronken, waardoor er op ontspannen wijze ook voor deze atleten een einde kwam aan een even prachtige als pittige hoogtestage in de groenste speeltuin van de Achterhoek!
