De groepstrainingen bij AVA`70 behoren al maandenlang tot het verleden, dus ook een meet-and- greet in het altijd gezellige clubhuis zit er helaas niet in. De wedstrijdkalender is blanco en de smaakmakende verenigingsactiviteiten staan in de ijskast, die vooralsnog hermetisch gesloten lijkt te zijn. Kortom… het is eigenlijk best wel kommer en kwel voor de AVA-janen. Via de media wordt gelukkig duidelijk dat de clubliefde het wint van de coronacrisis, maar het gemis van de hardloopmaten wordt door velen steeds heftiger. In de rubriek “De AVA-jaan in coronatijd,” peilen we de stemming van een clubgenoot. We vervolgen de serie met:
Rinke ter Haar
Hij staat bekend om zijn zoektocht naar segmentjes, kommetjes en als het kan zelfs kroontjes. Daarnaast is hij de grondlegger van een waar hardloopspektakel genaamd “King of de Beeklaan”, waarbij de deelnemers vroeg of laat volledig verzuren op de steilste helling van Aalten. Uiteraard spoort hij zijn AVA`70-clubgenoten maanden van tevoren aan om alvast in training te gaan voor dit prestigieuze evenement. Maar de afgelopen 12 maanden was het allemaal wel even anders voor Rinke. Hoe kwam hij deze tijd door?
Hoe zien je hardlooptrainingen er op dit moment uit?
Ik probeer 3x in de week te rennen. Op de dinsdag- of woensdagavond pak ik de Beeklaan, die loop ik dan een keer of 5 op. De Beeklaan is een zogenaamd Strava-segment. Elke keer als je de Beeklaan op rent, meldt de app dat je het segmentje hebt gelopen. Nu zag ik dat ik – sinds ik op Strava zit – de afgelopen jaren al meer dan 350x de Beeklaan was op gerend. Voor de beelddenkers: da’s ruim 87 km de bult op, 2.800 hoogtemeters! Afijn, ik had me bedacht om dit jaar de 500x aan te tikken. Als ik ‘em zo’n 5x per week op ren, kom ik daar wel aan. En het is natuurlijk een prima intervaltraining! Als de omstandigheden het toelaten, willen we op 26 juni de 5e editie van King and Queen van de Beeklaan organiseren. Stiekem hoop ik dit ooit te worden, dus ik train stug door!
Op vrijdag loop ik, als het planning technisch past, samen met kantoorgenoot Marcel een uur tussen de middag. Op de zondagmorgen doe ik dan altijd een lange duurloop.
Doe je verder nog iets om je conditie op peil te houden?
In de zomer heb ik een optrekstang opgehangen. Ja, je verzint je wat als je 50 wordt… De stang hangt tussen de schuur en het hok van mijn zoon Sam. Als ik wat in de containers gooi - die staan achter de schuur - trek ik me ook direct een keer of wat op. Een stuk of vieve, zesse. Het rennen is natuurlijk wat eenzijdig, dus zo probeer ik de aftakeling van het bovenlijf tegen te gaan. Als ik her en der wat pijntjes heb, pak ik nog wel eens de mountainbike. Wandelen vind ik ook erg leuk. Met m’n vrouw Christel ga ik zo nu een dan een mooie route lopen. We hebben al menig route gelopen van de site van neef Geert.
Wat mis je het meest m.b.t. AVA`70?
Ik mis toch wel mijn loopmaatjes, de saamhorigheid en de wedstrijden. De duurlopen samen, de Boekeldercross, de Zevenheuvelenloop, de marathon in Rotterdam…allemaal wedstrijden waar ik me erg op verspitst had. Op de dinsdagavond probeerde ik altijd de baantraining mee te pakken. Aan het trainen op de baan had ik niet altijd zin, maar als je het samen doet, dan is het toch altijd weer leuk. En je kunt je dan aan elkaar optrekken. Door het missen van de baantrainingen, boet ik wel in aan snelheid. Denk ik tenminste, het kan ook de leeftijd zijn natuurlijk. Ik had vanochtend eens geprobeerd wat ik op de 15 km kan lopen. Met de tong op de knieën liep ik 1.13. Vorig jaar liep ik 1.08 op de Zevenheuvelenloop, en toen was ik niet eens tevreden. Dus in m’n uppie kan ik lang niet zoveel uit mezelf halen als in wedstrijdverband. Ik heb mijn maatjes nodig! Het samen naar een wedstrijd gaan mis ik ook. De laatste wedstrijd was de Achtkastelenloop in Vorden, een jaar geleden. Met Gerdy, Eveline, Walter en Cindy in 1 auto. Erg leuk! Is nu bijna niet meer voor te stellen!
Maar… een zittend gat bedeg zich wat….
Als je een doel hebt, is het wat leuker trainen. Anders heb je zo’n gevoel dat je maar wat aan klungelt, tenminste dat heb ik dan. Dus ja, dan bedenk ik mien wat! En zo kunnen we toch wat samen doen, is er wat reuring, he’j wat andere praot en zo. Er hebben er zich nu al bijna 100 atleten opgegeven voor Aprils Prachtige Prijzenloop, waarbij er elk weekend een afstand virtueel wordt afgelegd. We beginnen met de 3 kilometer, gevolgd door de 5, daarna de 10 en als afsluiter de 15 kilometer. Erg leuk natuurlijk en echt iets om naar uit te zien. Er wordt al volop getraind, zo valt op te maken uit de diverse berichten. Ik ben blij dat neef Geert mee helpt met deze Aprils Prachtige Prijzenloop, want al die tijden invoeren wordt nog een heel karwei. Op dit moment zal nummer 3, 5, 10, 15, 21, 42, 50, 75 in het eindklassement een mooie prijs winnen. Het prijzenpakket bestaat inmiddels al uit een weekendje een cabrio ter beschikking, een sportmassage van Han Tieltjes, een column van Erwin, een eigengemaakte monchou-taart van Gerdy, een mooi pakketje van Peter’s Specialiteiten, een meet en greet met de sponsor… Als we de 100 halen, sponsort Vaags Molenwerken een maand lang een dixie voor de deur van de prijswinnaar. Wie wil dit nu niet! Dus mensen, geef je op!
Heb je nog een goede tip voor je clubgenoten?
Jazeker: opgeven voor de Aprils Prachtige Prijzenloop! Nog een tip: ik denk dat je niet te blue moet zijn als je een keer een duurloopje wilt doen met een clubgenoot. Dus als je jezelf niet kunt motiveren, bel of app gewoon een clubgenoot en vraag of hij of zij een keertje mee wil lopen. Doet hij of zij heus wel. Vake bu’j te bange!
Nog een tip: via kantoorgenoot Marcel heb ik de slootkanten ontdekt. Hij mag graag langs de beken en sloten dwalen. Dit heb ik nu al een paar gedaan, samen en alleen. Soms waan je je ergens in het buitenland. Het is hartstikke mooi, rondom Aalten, vooral ’s morgensvroeg!
Wil je verder nog iets kwijt?
Het lijkt, als ik de bovenstaande antwoorden zo eens na lees, dat ik wel heel erg fanatiek ben…Dat völt best met. Het heeft ook wel met de corona perikelen te maken. Ik vind het een erg intensieve tijd. De 5 zonen lopen veelal met hun ziel onder de arm en Christel werkt thuis. De muren komen dan wel eens op je af! Om de moed er in te houden vraagt het veel improvisatie- en aanpassingsvermogen. Op mijn werk is het druk, terwijl mijn medewerkers thuis werken. We zijn aan het werk met prachtige opdrachten, maar het betekent ook dat er veel ballen in de lucht gehouden moeten worden. Om zo nu en dan de kop los te maken, ga ik dus graag een end rennen. Even ontprikkelen, even de boel van een afstandje bekijken, even de boel laten zakken, even de gedachten laten gaan over een mogelijk prijzenpakket voor de April Prachtige Prijzenloop…Dus het is niet alleen liefde voor het hardlopen, het is ook gewoon noodzaak: in vorm blijven om deze intensieve tijd enigszins opgewekt door te komen. Het nuttige met het aangename combineren zeg maar.
Ik vind het erg leuk dat er een hoop initiatieven loskomen. De coronatijd maakt ons wel inventief! Net zoals dit initiatief, de AVA-jaan in coronatijd, erg leuk. Hopelijk kunnen we elkaar op deze manier een hart onder de riem steken!
Inmiddels is de lijst met deelnemers aan Aprils Prachtige Prijzenloop al gegroeid tot ver boven de 100. Alle informatie over het evenement is hier te vinden. Voor deelname hoef je geen lid te zijn van AVA`70, dus het is een open wedstrijd voor hardlopers, maar ook voor voetballers, gymnasten, volleyballers, wielrenners, zwemmers, dammers en drammers……
