Verslag Gerrit Dijkslag
Aan het begin van het jaar had ik het zo goed gepland, op 5 september zou ik mijn 700ste wedstrijd in Kleve lopen. Kon het mooier, een jubileum tijdens de mooiste loop n de regio. De Klever Berglauf met zijn 200 meter hoogte verschil en schitterende bocht naar de Schwanenburg toe. Vorig jaar liep ik hier voor de tiende keer en elke keer voelt het weer als thuis komen.
Groot was dan ook de ontgoocheling toen ik in april las dat het parcours aangepast zou worden en hoe….. Van vier ronden met een totale lengte van 7,5km naar vier maal 2,5km met per ronde drie keerpunten. Dit allemaal om meer deelnemers te trekken, de naam is dan ook niet meer Klever Berglauf, maar Klever Citylauf, want bergen trekken geen grote massa’s, alsof we nog niet genoeg Citylaufen hebben. Een verdrietig mailtje van mij dat ik het jammer vind dat de organisatie voor kwantiteit ipv kwaliteit gaat vindt geen gehoor. Daar zit ik dan met mijn 700ste wedstrijd, dat moet toch wel iets bijzonders worden. Laat ik nu nog ergens een mailtje uit Houffalize hebben, van een wedstrijd aldaar. Er zijn in België drie plaatsen waar ik een band mee heb. Dat zijn Hasselt, Knokke en dus Houffalize. Dit komt omdat ik hier meerdere keren ben geweest om een sportevenement te bezoeken. Vaak tennis, maar ook het EK volleybal, WK wielrennen en zoals in Huffalize de wereldbeker mountainbiken. In Hasselt en Knokke heb ik mezelf al ingespannen door aan een wedstrijd deel t nemen, maar in Houffalize nog niet. Volgens het mailtje van de Office du Tourisme is er op 6 september een trial van 33km en een jogging van 6 en 11km. Na deze mail eerst afgewezen te hebben omdat de Klever Berglauf op 5 september zou plaatsvinden, wordt deze door de komst van de Klever CityLauf ineens weer interessant. Normaal gesproken ga ik niet voor een jogging, maar aangezien Houffalize in een klein dal ligt, moeten hier wel enkele hoogte meters inzitten.
Als ik na een regenachtige nacht achter een slordige startstreep sta, blijk ik 11km en ongeveer 250 hoogte meters af te moet leggen. Net als een half jaar geleden in Tsjechië wordt er ook nu voor de start door de organisatie weer een heel verhaal afgestoken. Ik begrijp er nu iets meer van, maar niet alles en hoop dat het ook ditmaal goed zal komen. Op ongeveer 4km zal er een splitsing zijn tussen 6 en 11km lopers, ik hier niet links af moeten slaan en er zullen twee verzorgingsposten onderweg zijn, de laatste op 8,3km waarna het alleen nog maar afdalen is. Eenmaal gestart stuift de jeugd er vandoor, waarbij ik niet kan zien of ze de korte of lange afstand lopen. Zelf kom ik op de gladde kasseien moeilijk op gang.
Na één kilometer draaien we een camping op en begint de eerst klim, heerlijk is dat! Hier kan ik echt van genieten, tussen het groen in een lekker tempo omhoog. Nadeel van omhoog gaan is dat je ook weer omlaag moet. Door de vele regen van de afgelopen nacht is het hier en daar gevaarlijk glad. De ervaren traillopers komen mij op hun speciale schoenen voorbij vliegen, maar op de begaanbare zandpaden en het asfalt kan ik goed meekomen. Hier en daar herken ik plekken van het mountainbike kijken of eerdere trainingen/wandelingen. Zelfs de splitsing van de beide lopen gaat goed. Alleen een zeer modderig en spekglad pad langs een weiland valt tegen en ik kom nauwelijks vooruit, hier verlies ik drie plaatsen. Ook de laatste afdaling moet met een ware doodsverachting genomen worden, om niet nog een plaats te verliezen moet ik het tempo vasthouden. Maar het tempo is niet het enige dat ik vast moet houden, om niet te vallen grijp ik elke boom op mijn weg naar beneden vast en spring van het laatste bruggetje af om geen tijd te verliezen. Langs de slootkant is het drassig en dus ook glad, de laatste bocht gaat onder laag hangende takken door en dan is die daar, de finish van mijn 700ste wedstrijd, 11km met 250 meter hoogte verschil in 55:05min, 15de!
Het plaatselijke biertje, alleen verkrijgbaar per 750cl a 8% laat zich later die middag op ’t terras in gezellig Houffalize prima smaken!
