Af en toe even Off Piste hoorde er dinsdagavond wel bij..
Het heeft eigenlijk veel te lang geduurd, maar dinsdagavond was het dan eindelijk zover. De ijzersterke B-selectie trok er weer eens op uit voor een trainingsloop op locatie. De corona had deze populaire activiteit onmogelijk gemaakt, maar Marco van Rijs vond het welletjes. De altijd goedlachse coach had zijn volgelingen uitgenodigd om zich rond de klok van 19.00 uur te melden op de bekende parkeerplaats in Vragender. Uiteraard had hij het te lopen parcours uitvoerig verkend en zichzelf als bonus getrakteerd op een terrasje, wat uiteraard heel logisch is. Ondanks het feit dat de vakantieperiode inmiddels is aangebroken, waren er toch ruim 20 sportievelingen op deze 1e zomertour van 2021 afgekomen. Er bleek zelfs een zeer enthousiaste achterfietser aanwezig te zijn om er voor te zorgen dat het peloton in een gesloten draf bij elkaar zou blijven.
Zoals gebruikelijk werd de avond begonnen met een praatje van de trainer himself, die vol humor zijn blijdschap over de aanwezigheid van het grote aantal atleten liet blijken. Hij had er zelf voor gekozen om zich te verplaatsen met de transporter, wat een goede keus bleek te zijn, gezien het feit dat er in sneltreinvaart 17 bidons, flessen water en sleutelbossen in zijn mandje werden geflikkerd. Het sturen werd voor van Rijs dan ook gelijk al een dingetje, want de route kende een zeer laag asfaltgehalte en in het rulle zand verlies je snel de controle. Nadat alles in gereedheid was gebracht werd er vertrokken en met een omtrekkende beweging draaide de club richting de Schans. Het gebied lag er na twee Zwarte Crossloze jaren natuurlijk fantastisch bij en na een korte draafpartij door een armetierig bosje arriveerde het veelkleurige gezelschap in de nabijheid van het circuit. De lange sliert met lopers slingerde zich door het fraaie stukje natuurschoon en trok de aandacht van de vele wandelaars. Zowel met, alsook zonder hond. Een bekende werd onderweg uitgebreid gegroet en gedisciplineerd werd de meefietsende coach op de voet gevolgd. Wat niet anders was dan bij de zomeretappes in het verleden was het onophoudelijke gekeuvel. Tuurlijk was er na een lange periode het nodige te bespreken, maar dit keer was het wel bijzonder opmerkelijk. Wat wel nieuw was, bleek het feit te zijn, dat er voor een sanitaire stop geen tempovertraging meer wordt ingelast en dat betekent dus, dat er automatisch een extra sprintje getrokken dient te worden. Aan de voet van de klimtoren werd een korte, maar zeer aangenaam drankmomentje ingelast, waarna de etappe werd vervolgd. De trainert liet zich eventjes afzakken naar de achterste geledingen van het peloton en kwam onderweg alleen maar lachende gezichten tegen. Hij pinkte in het geniep even een traantje weg bij het zien van de loopvreugde bij zijn manschappen. Ja, die Marco blijft een gevoelig typetje en juist daarin schuilt ook weer zijn kracht. Vooraan wordt er nog effen een flinke slinger aangegeven, met als gevolg dat er direct een paadje wordt gemist. De laatsten werden voor even de eersten en pakten een drekspoor langs een slootje, waar de regen er hier en daar een potje van had gemaakt. Dit werd de achterfietser, laten we hem Tom noemen, bijna fataal. In een “split second” verloor hij de macht over zijn stuur en moest bijkans van de verdrinkingsdood worden gered. Dit zou zeker een smetje hebben betekent op de eerste loop op locatie van 2021, temeer het voor de rest zo geweldig liep. Met een fijn applaus voor de deelnemers in het algemeen en coach in het bijzonder werd de finish bereikt na een prachtig loopavontuur van dik een uur en 10,66 kilometer op de teller.
Met een meer dan voldaan gevoel werd er afscheid van elkaar genomen. De eerste zomeretappe smaakte in ieder geval naar meer en Marco kennende, kan de B-selectie hier alvast reikhalzend naar uit kijken……….
