De voorbereidingen van de festiviteiten waren inmiddels in volle gang, dus vlot douchen, geurtje hier en daar en aanschuiven was de enige opdracht. Fris en fruitig schudden we de feestgangers hartelijk de hand, al konden we natuurlijk van de Spaanse begroeting helemaal niets maken. Gebruikelijk is het in Zuid-Europese landen, dat je altijd wat lekkers te eten meeneemt als er wat te vieren valt. Nou, dat gebeurde volop en de lekkernijen gingen al snel van mond tot mond. Er was overigens ook een symbolisch baksel voor ons bij als cadeau, maar dat had werkelijk een wel zeer bedenkelijk niveau. Ook was er een kok ingehuurd voor het maken van overheerlijke paella`s en de werkzaamheden waren al in volle gang. Op een drietal ronde bakplaten met een doorsnede van een kleine 2 meter werden verschillende paella`s bereid. Zo was er een hele gezonde met alleen vruchten, een andere had vooral vissoorten in de aanbieding, terwijl bij de laatste vleesgerechten als konijn en hamster verwerkt waren. Dat laatste ingrediënt is overigens niet officieel bevestigd, maar de kans dat dit het geval was, moet zeer aannemelijk worden geacht.

Om de sfeer wat verder te verhogen hadden we besloten om volgens goed Achterhoeks gebruik een kleine sketch op te voeren, volledig in kostuum om op deze wijze te proberen in ieder geval de lachers op de hand te krijgen. Allereerst werd gastheer Freddie onderscheiden. De ranke atleet had twee weken terug de Nederlandse titel verovert op de 100 kilometer in Winschoten in zijn categorie, 55+. De koning van Aalten mocht hem voor deze geweldige prestatie een fraai lintje opspelden, waarna uiteraard het Wilhelmus werd gezongen. Een traantje hier, een kippenvelmomentje daar.. het was een indrukwekkend schouwspel. Zeker om te zien dat ook de Spanjaarden de hand op de borst legden, al was er eentje bij, die zich lichtelijk vergiste door de Hitlergroet te brengen. Het zij hem vergeven. Na deze officiële huldiging ging het nog even door, want in  buitengewoon gebrekkig Spaans volgde de aankondiging van een tweetal muzikale optredens. Eerst werd het populaire, toch wat Spaans getinte “Baila, Baila” opgevoerd, waarna Sven Versteeg met zijn nummer “Blikkendag” een tientallen meterslange polonaise veroorzaakte en het feest zijn hoogtepunt naderde. 

Over de Bingo, die daarna volgde, kunnen we kort zijn. We kwamen in het geheel niet in de buurt van de prijzen en zijn er dan ook vrijwel zeker van, dat er hier opzet in het spel was. Tijd om hierover teleurgesteld te zijn en protest aan te tekenen was er niet. Het feest kroop naar het einde, we hielpen zoals altijd keurig met het opruimen en besloten nog een klein schnapsje te nemen. Dit heeft de buurt geweten, want het Aaltens knapenkoor koos ervoor om een soort van muziekfeest in de Totana- vallei te gaan doen, met louter hele fijne piratenhits. De akoestiek bleek werkelijk fenomenaal, al zullen de buren in de omtrek van ongeveer 4 kilometer hier vast anders over hebben gedacht. Een fantastisch, enerverende tweede dag kwam even na middernacht ten einde! Kijken wat de dag van morgen brengt…