Op een heel mooi wit sta-tafeltje werd de tas secuur uitgepakt en de paperassen klaargelegd. Daarna was het wachten op de startlijsten, die aangeleverd moesten worden door Bassie en Adriaan, die vanuit een sleurhut opereerden op het veldje naast Dirk. Om niets aan het toeval over te laten, beschikte de praatjesmaker over een privé-geluidsman. Pas als de warme klanken van de hit “Una Paloma Blanca” , vertolkt door zijn verre achterneef George Baker over het terrein schalden, stond voor hem het sein op groen en startte hij vrijwel direct met zijn verhaal. Op poëtische wijze kletste Vreman urenlang de ene wetenswaardigheid aan de andere vast. Smeuïg, lachwekkend, mogelijk iets aangedikt, maar nooit, nee nooit was hij op een leugen te betrappen. Vreeman is 3-talig opgevoed en dat spreekt enorm in zijn voordeel. Naast zijn moedertaal, het Achterhoeks dialect, lukt het hem soms ook om bijna vlekkeloos Nederlands te praten, al zal hij nooit een diploma voor ABN ontvangen. Maar ook in het Deutsch redt de Heelwegenaar zich meer dan uitstekend en zijn er zelfs een aantal nieuwe woorden aan deze taal toegevoegd. Hoe fijn is dat….
Het mooie van Dirkie is dat hij praat met handen en voeten. De beelden zijn er nog eens op nagekeken, maar een hele lichte vorm van ADHD lijkt toch wel een zekerheidje. Het is echter wel zijn kracht, dus ook daarmee is hij sowieso een voorbeeld voor velen. Zelden viel de spreker tijdens de wedstrijden stil en feitelijk gebeurde dit alleen om effen een slok koffie naar binnen te gieten. Extra aandacht was er wekelijks voor de laatste loper die de finishlijn passeerde. Wie goed oplette zag, dat Vreman naast een geweldig slotwoord ook altijd een traantje liet. Er was immers weer een etappe van de Boekeldercrosscompetitie voorbij en dan kom je steeds dichter bij het moment dat het einde in zicht is. Wat een passie! Nadat de papieren waren opgeruimd en de handtekeningen aan fans uitgedeeld, ging Dirk snel naar binnen om nog een overheerlijk Romienendaals kommetje erwtensoep naar binnen te werken. Natuurlijk nam hij ook de complimenten gaarne in ontvangst, alvorens hij weer naar huis peddelde.
Net als alle andere vrijwilligers bij de Boekeldercrosscompetitie, stelt Dirk Vreman zijn torenhoge kwaliteiten gratis beschikbaar. Eigenlijk kan dat helemaal niet, want de prestatie is jaloersmakend en je zou er in het theater volle zalen mee trekken. Vreman doet het echter graag en AVA`70 is dan ook dolblij met deze clubheld. Om de spreekstalmeester toch enigszins tegemoet te komen ontving de sympathieke entertainer een heel fijn bierpakket van de organisatie. Daarnaast scoorde Vreman nog een flink aantal entreekaarten van Thermen Berendonck, die deelnemers aan de Zevenheuvelenloop bij hun startnummer ontvingen. Tijdens de treinreis naar deze wedstrijd, zette Dirk een flinke lobby op touw en hij kan nu al minimaal 19 keer lekker poedelen, zweten of scrubben. Mocht er nog iemand in het bezit zijn van een ticket, dan houd held van de Boekeldercross zich aanbevolen…. Heerlijk, dat iemand met dergelijke grootse prestaties, zo gewoon kan blijven. Nog 11 maandjes wachten en dan gaat de nieuwe Dirk voor mekaar-show weer van start!
