Peter in Actie..

We schrijven donderdag 25 juni, een uurtje of kwart over 1 in de middag. Kneuzentrainer Petertje hangt aan de lijn en wil met spoed effen wat overleggen. De thermometer wijst inmiddels dik 31,4 graden aan en `s avonds staat er voor de selectie een heuse crosstraining op de agenda. Kan dit wel doorgaan, zo vraagt hij? Het regende inmiddels afmeldingen en er staan nog maar 5  dappere helden op zijn lijstje. De sympathieke loopcoach maakt zich terecht ook wat zorgen over een goede afloop en dat is natuurlijk ook wel te begrijpen, want de mussen vallen inmiddels met bosjes tegelijk uit de dakgoot en alles wat ademt, puft en kreunt van de hitte. Er wordt wijselijk besloten het roer om te gooien, het tempolopen door het Loohuisbos te skippen en te vervangen door een verkorte duurloop in de relaxmodus. Een verantwoorde oplossing natuurlijk van de wegkapitein, die in de Zorg werkt en daarom ook zo bijzonder goed scoort bij de Kneuzengroep. 

Dit selecte gezelschap heeft ook wel een aanpak met de fluwelen handschoen nodig, want er mankeert nogal wat aan. Waar de één lichamelijke malheur kent, waar geen arts of fysio meer iets aan kan herstellen, heeft een ander psychische klachten of is emotioneel wat aan de labiele kant. Om dit gemêleerde zooitje toch niet geheel van de radar te laten verdwijnen, heeft AVA`70 groen licht gegeven voor een sociaal samenzijn op de donderdagavond. Voorwaarde is wel, dat er vooraf een screening van de atleten plaatsvindt, waarbij vooral wordt gekeken naar het aanpassingsvermogen van het individu aan de groep. Peter Baten kent de klappen van de zweep natuurlijk en is dan ook absoluut en onvoorwaardelijk de beste therapeut, die je met een dergelijk samenraapsel op pad kunt sturen. 

Bij de virtuele Grachtenloop in juni rolde zijn uitslag als eerste bij het wedstrijdsecretariaat binnen om even na 08.00 uur in de ochtend. Het leek onwaarschijnlijk dat het de winnende tijd zou gaan worden. Een kleine speurtocht op zoek naar de atleet achter deze prestatie, leverde zomaar een bijzonder verhaal op.

Paspoort:

Naam: Gijs Honing

Woonplaats: Blokker (Noord-Holland)

Geboortedatum: 9 juni 1945 (75 jaar!)

(Voormalig) beroep: Vakbondsbestuurder FNV

Hobby`s: hardlopen en fietsen

Vereniging: AVVN  (AV Veteranen Nederland)

Gijs, je hebt wel iets met marathons, of niet?

Ja, dat klopt! De teller staat inmiddels op 735 en de laatste was de Flensburg Marathon op zondag 28 juni jl. Weliswaar een virtuele editie, maar er stond uiteindelijk toch ruim 42 kilometer op het klokje…

Naar welke marathon of ultraloop kijk je met het meeste genoegen op terug?

Dat vind ik moeilijk om te zeggen. Ik heb heel veel grote marathons world wide gelopen, maar ook veel kleinere dichterbij huis en altijd veel plezier gehad en tevens tal van leuke contacten op gedaan.
Op 15 april `96 liep ik mee in de 100^e marathon van Boston en mocht redelijk voorin het veld starten, omdat ik in mijn leeftijdsklasse de limiet had gelopen. In de 100 kilometer van Winschoten werd ik in 2001 Nederlands kampioen bij de masters 50-60 jaar. Enkele jaren later heb ik het Pieterpad, met een lengte van 503 kilometer, in 7 dagen gelopen. Totaal verschillende hardloopactiviteiten natuurlijk, maar geweldig om te doen!

Op je lange lijst marathons staat opvallend vaak de Mollen Marathon in Almere. Waarom?

 Jerrel Balke als goedlachse reporter op pad voor AVA'70 

Het was een vreemde gewaarwording….

Op dinsdagavond 14 juli jl. stond de jaarlijkse ledenvergadering bij AVA`70 om even voor half 9 op het punt van beginnen, maar het clubhuis was angstvallig leeg. Het is bij menig vereniging misschien een gebruikelijk beeld, maar bij AVA`70 is dit zeker niet het geval. Normaliter puilt het gebouw bijna uit, wanneer de jaarcijfers bekend worden gemaakt en het toekomstperspectief wordt gedeeld. Niet dat het nou telkens heel erg veel schokkende zaken bevat, maar het is er wel allemachtig gezellig. Na het officiële gedeelte wordt er traditioneel nog een sapje gedronken op de goede afloop en keren de aanwezige Avianen weer met een tevreden gevoel huiswaarts. Vanwege de coronacrisis moest het ditmaal op een andere en sobere wijze plaats vinden en deze onwaardige ambiance hadden de hardwerkende bestuursleden ook allerminst verdiend! Ga er maar aan staan…. Besta je 50 jaar, worden er tal van festiviteiten georganiseerd en moet je het hele programma skippen. Net als talloze andere activiteiten overigens, die AVA`70 jaarlijks op de kalender zet. Niets van dat alles dus. Sterker nog, in plaats daarvan heeft het bestuur de afgelopen maanden moeten snijden in de hechte band die er bestaat tussen de leden met verre van populaire maatregelen. Geen grote gezellige samenkomsten, geen gezamenlijke groepstrainingen, het clubhuis op slot en de bar gesloten. Het was voor sommigen bijna niet uit te houden en zij gingen uit zichzelf al in quarantaine. En waar de één wekenlang solo op pad ging, zochten anderen elkaar stiekem op om niet alleen te hoeven trainen. Inmiddels is het allemaal wat beter en worden onderlinge banden aangehaald en vertroebelde relaties weer wat opgepoetst.