Grote opkomsten tijdens de B groep Uitjes.

De zomeretappes, die jaarlijks op de kalender staan bij de B-selectie van AVA`70, zijn zeer geliefd bij de hardlopers. Dit heeft er toe geleidt, dat trainert Marco van Rijs in het voorjaar besloot om het aantal verder op te schroeven. Maar liefst 10 keer trok het gezelschap de regio in en dat is werkelijk een unicum. Opvallend gegeven is hierbij, dat er ook zeer dikwijls gastlopers aansluiten, die hun eigen trainer gewoon in de steek laten om bij het loopfeestje van de B-formatie aan te sluiten. Uiteraard wordt alles door van Rijs gedoogd, want zijn motto is al jaar en dag: “hoe meer zielen, hoe meer vreugd!” 

De zomertijd was nog maar net ingegaan, toen de openingsloop op locatie plaatsvond. Op de agenda stond de Corlse Veldroute. Een prachtig geslinger langs fraaie stukken natuur, met als hoogtepunt een gammele uitkijktoren, die natuurlijk beklommen moest worden. Goed voor de teamspirit, maar uiterst slecht voor de Strava-score. De tweede etappe werd afgewerkt in het Wooldse Veen. Ruim 16 kilometer van huis, maar wel gewoon dik 34 sportievelingen aan de start. De eerste helft verliep in een fijne galop, maar toen het plankenpad volgde, sloeg de angst toch wel lichtelijk toe. Afijn, de neuzen werden aan het einde netjes geteld en er bleken geen afvallers in het moeras te zijn achter gebleven. Grensoverschrijdend ging het peloton in mei te keer in Kreis Hemden. Niet zo gek ver Duitsland in, maar alles lijkt toch net effen anders. Het was een meer dan aangename warmte en ook bij onze Oosterburen hebben ze blinzen, zo werd wel meer dan duidelijk.

Een zekerheidje van de tochten op locatie is jaarlijks een rondje Korenburgerveen. Een uniek stukje natuur vlakbij huis, natuurlijk, waar konijnen en hazen vrolijk ronddartelen en zelfs een ree zich de ogen uitkeek bij de passage van het keurkorps van Rijs. Soepel ging het aanvankelijk met de sliert aan lopers maar met de finish inzicht, lazerde er toch hier en daar eentje voor de grond. Geen zwaar letsel overigens, maar uitgelachen worden is nooit leuk….

In juni ging het van het Romienendal, naar de Vennebulten, waarbij er dus een flink hoogteverschil overbrugt diende te worden. De ene Garmin gaf + 26 meter aan, terwijl er ook iemand maar liefst 34 meter klim- en daalwerk wist te noteren. De trainert hield alles echter goed in de gaten en posteerde een tweetal secondanten in de achterhoede om te zorgen dat iedereen veilig de thuishaven bereikte. Met stip nieuw in de top 10 was het rondje “Neeth gedacht.” Draaien en keren door Barlo leverde veel oohhhs en aahhhs op en opvallend genoeg nestelde zich het thuisvolk uit het buurtschap zich met rechte rug en de borst vooruit, telkens aan kop van het peloton. Trots als ze zijn! Voor het eerst in de geschiedenis, werd er ook koers gezet op grondgebied van de Oude IJsselstreek. Mooi, nieuw en zeker verfrissend was het rondje Noorderbroek bij een temperatuur van dik 33,6 graden. De avond deed letterlijk en figuurlijk veel stof opwaaien en dat is ook goed voor de onderlinge verhoudingen en relaties. Dat het ook dichter bij huis erg fijn en mooi kan zijn, bleek tijdens het Heurns rondje. Nieuwe paadjes, dartelende paardjes… de dik 30 sportievelingen snoven de sfeer en masse op, terwijl coach van Rijs als gids de nodige flauwekul deelde met de aanwezigen. 
Aan de voet van de vuilnisbelt werd gestart voor de 9^e Zomeravondetappe, maar voordat de meute zich in beweging zette, moest er eerst uitgebreid gekust worden. De assistente van de trainert bleek jarig te zijn en niemand, maar dan ook niemand liet de kans aan zich voorbij gaan om voor de inspanning eerst even ontspannen te zoenen. Afijn, een minuutje of 12 later dan gepland werd er koers gezet en slingerde het al snel heen en weer door het werkelijk prachtige buitengebied van Wenters. Om de toch al geweldige sfeer nog wat verder te verhogen werden er ook nog een paar 4/5 sterren- campings doorkruist, waar de leggings en crocks het wonnen van de sportieve outfits, maar zeker ook voor de nodige hilariteit zorgden. Aan al het moois komt een einde. Met de 10e en laatste training op locatie werd er afscheid genomen van de zomer. Gelukkig scheen de zon volop, toen de trouwe volgelingen van Marco van Rijs genoten van al het fraais dat IJzerlo`s Mooiste te bieden had, zelfs ver in september.

Maar liefst 10 keer nam trainer Marco van Rijs zijn gezelschap mee op een dikwijls skitterende route door de regio. Overigens volgde zijn kompaan Geert Kip in een tweede shift een kleine drie kwartier later, dus ook voor hem alle credits. Nieuwe paden werden ontdekt en bovenal blijken deze trainingen sfeerverhogend en prestatie vergrotend te zijn. Dit blijkt vooral uit de karrevracht aan persoonlijke records, bekers en diploma`s, die de b-selectie ook deze zomer weer wist binnen te slepen. Trouwens, als het Achterhoeks Bureau voor Toerisme slim is, bieden ze Marco van Rijs direct een contract aan voor onbepaalde tijd. De aimabele Barloër kent immers elk paadje, bosje, slootkant en steegje in de omtrek en weet er veelal ook nog eens een smeuïge anekdote over te vertellen. Het voorjaar 2020 kan niet snel genoeg komen…..

Mooi parcoursen tijdens de trainingen op locatie (Winterswijkse veen gebied)