In de auto naar de wedstrijd toe ging het niet zozeer over het te verwachten zware parcours maar over de kledingkeuze.
De wedstrijd was in dit geval de Lochemse Bergloop over 15km met twee maal de beklimming van de Kale Berg en ook zou tweemaal de Lochemse Berg zelf bedwongen moeten worden.
Zoals dit voorjaar wel vaker het geval was het ’s ochtends nog flink koud, de afgelopen nacht was het op sommige plekken zelfs beneden de -10 graden Celsius geweest.
Wat doe je als atleet dan aan, een hemdje of iets met lange mouwen, korte of lange broek, zelfs handschoenen, mutsen en haarbanden kwamen ter sprake.
Over één ding was iedereen het eens, voor begin April is het veel te koud en we hadden er allemaal schoon genoeg van.
Eénmaal in Barchem aangekomen was het nog steeds nauwelijks boven 0 en werd er door Jan Wevers en Gerrit Dijkslag met handschoenen aan ingelopen, stoere Denis Woeltjes deed het zonder en had zijn lange wedstrijdbroek thuis gelaten en zou dus in de korte broek aan de start verschijnen. Iets waar Jan en Gerrit nog goed over na moesten denken.
Even later kwam ons drietal een ander drietal van AVA’70 tegen, waarvan Wim Brinkman nu de korte broek al aanhad! Geert Wevers en Tracey Jewell waren iets verstandiger.
Op weg naar de start had Gerrit even spijt van zijn broek wissel, wat voelde het koud aan, ook de handen waren niet echt warm. Zelfs bij bikkel Denis stond het kippenvel dik op de armen.
Gelukkig scheen het zonnetje al bleekjes door de bomen en tijdens de wedstrijd zou de temperatuur nog best aangenaam worden.
De drie mannelijke AVA’70 tenoren nestelden zich na de start meteen voorin de achtervolgende groep op eenzame koploper Koen Vossers. Hoewel van een echte achtervolging geen sprake was, Vossers verpulverde het parcoursrecord met bijna 10min en dat was ook zijn voorsprong op de nummer twee. Dijkslag nam daarachter het initiatief, terwijl Wevers en Denis iets verderop in het groepje plaatsnamen. De posities veranderden in de loop van de wedstrijd niet veel, hoewel Denis steeds dichter op de hielen van Jan kwam te lopen.
Verrassend was ook de melding die Gerrit boven bij de Belvédère kreeg, dat hij in derde positie lag, 2km daarvoor lag Dijkslag nog in vierde positie en behalve wat achterblijvers was er niemand ingehaald. Toen het uitzicht tussen de bomen iets beter werd, was de voormalige nummer drie in geen velden of wegen te bekennen en dus kwam de geel-blauwe brigade als de nummers drie, vier en vijf over de finish. Voorwaar een prima prestatie, waarbij vooral de prestatie van Denis opviel. Een prima resultaat leverde ook Tracey met haar vierde plaats bij de dames. Ook zij kreeg even te horen dat ze derde lag, maar hier geen vermiste atlete, maar een vertelling van een over enthousiaste toeschouwer.
Wim Brinkman liep zoals altijd een solide wedstrijd. Onderweg op de 7,5km vocht hij een vinnig duel uit met good-old Theo Schootman, de jeugdigheid van Wim won het ditmaal net.
Geert Wevers besloot pas op het laatste moment zijn warme bed te verruilen voor de frisse Barchemse lucht en vroeg zich na elke bocht en elke daarbij horende nieuwe helling af waarom hij dit besluit genomen had. Een Bergloop op tempo is nog iets heel anders dan een Trial op het gemakkie lopen.
Toen de zon eindelijk aan kracht had gewonnen konden de vermoeide atleten in de beginnende lentewarmte heerlijk nagenieten van een van de mooiste wedstrijden in de Achterhoek en van hun uitstekende prestaties.
Uitslagen 7,5km: 8 - Wim Brinkman 32:48, 18 – Geert Wervers 34:24. 15km 3 – Gerrit Dijkslag 1:01:52, 4 – Jan Wevers 1:02:25, 5 – Denis Woeltjes 1:02:35. Dames: 4 - Tracey Jewell 1:18:12.
